BİR Yukarı baktım, tüm yıldızlı göklerde Biri gördüm, Aşağı baktım, tüm dalgaların köpüklerinde Biri gördüm. Yüreğe baktım, bir deniz, bir evrenler enginliği vardı, Binlerce düş gördüm, tüm düşlerde Biri gördüm. Bire kaynaşır korkundan hava, ateş, toprak ve su, Göze alamaz hiç biri karşı çıkmayı sana. Yaşayan hiçbir yürek yoktur ki yer ve gök arasında, Duraksamadan atmasın sana ibadette. Senin ışınlarından bir demet olsa da güneş, Birdir sonsuza dek senin ışığın ve benimki. Ayağına toz gibi olsa da yükseklerde dönen gök, Birdir benim varlığım ve seninki sonsuza dek. Gök toza dönerken, ve toz göğe dönerken, Gene de Birsin, ve Bir kalır benimki ile varlığın. Nasıl dinginleşir göğün içinden geçen yaşam sözleri Yüreğin ufacık kutusunda? Nasıl gizlenir güneş ışınları daha güzel ışıldayabilmek için, Mücevher taşının pürüzlü yüzüne. Nasıl tüm görkemiyle çiçeklenebilir gül korusu, Yerin çamurundan beslenip su birikintisinden içerek? Nasıl dönüşür tuzlu deniz suyunu yudumlarken sessiz istiridye